Author Archives: Hans van der Gugten

        De Atlantische Muur, toe maar, kan het nog heftiger? Waar gaat dit over? Over een langdurig proces van toewerken naar opheldering, waarover ik als tussenstand schreef: “Zelden heb ik zoveel tegenstand ontmoet, zoveel onzinargumenten aangehoord, zoveel … Continue reading →

Vanmorgen was er deze email: “Even een associatie die spontaan bij me opkwam na lezing van je laatste zending: ‘post coitum omne animalium triste est’ Ik ben geen latinist, maar als je het opzoekt vind je van alles over post-ontlading. … Continue reading →

                Ik zou reden tot juichen hebben, en zo voelt het helemaal niet. Psychisch voelt het alsof, uitgesmeerd in de tijd, ik een decennium lang vanuit zee en vol onder vuur liggend over … Continue reading →

                Zoals gemeld ben ik lezende in Sloterdijk’s Sferen. In dit boek, in het hoofdstuk Het stadium van de sirenen (Over de eerste sonosferische alliantie), een hoofdstuk dat volgt op een hoofdstuk over … Continue reading →

          Vanmorgen na het wakker worden een tijdje liggen kijken naar wat een gedachte is. Daarna me afgevraagd waarom ik toch zo nodig dat dan ook nog eens helder wil opschrijven. De vooronderstelling bij dat streven … Continue reading →

Momenteel lees ik in Sferen van Peter Sloterdijk, een boek waarover ik laatst iets zei in de volgende trant: elk hoofdstuk is een boek, elke bladzijde is een essay, elke alinea is een verhaal en elke zin is om over … Continue reading →